Mañá é o Dia das Letras Galegas.
Esta celebración comezou en 1963 coa fin de homenaxear a aqueles que destacasen en Galicia pola súa produción literaria en galego así como polo seu defensa do noso idioma .
Cada ano adícase a unha personalidade diferente, e como único requisito que esixe a Real Academia Galega é que pasasen polo menos dez anos dende o seu falecemento. Este ano adícase a Lois Pereiro.
Lois Sánchez Pereiro, máis coñecido como Lois Pereiro, nacido en Monforte de Lemos o 16 de febreiro de 1958 e falecido na Coruña o 24 de maio de 1996,1 foi un escritor e poeta español en lingua galega. No ano 2011 dedicáselle o Día das Letras Galega.
Estudou no colexio dos Escolapios e comezou a escribir con 15 anos.
Tras estudar Ciencias Políticas e Sociología en Madrid decide pasar unha tempada de novo en Monforte de Lemos e de aquí volverá a Madrid para estudar idiomas, fundando alí a revista Loia con Antón Patiño, Manuel Rivas e co seu irmán Jose Luís Pereiro.
Anos despues, xa na Coruña únese á revista A Naval, e participa en varias antoloxías como son: De amor e desamor (1984), De amor e desamor II (1985), e colabora tambien noutras revistas como son Trilateral, Anima + e Luces de Galicia.
En Luces de Galicia publicaría Lois o seu oito capítulos da súa novela curta Naufragos do Paraiso.
Traballou como tradutor de idiomas e de dobraxe de cinema
Publicou dous poemarios en vida, Poemas 1981/1991 (1992) e Poesía última de amor e enfermidade (1995). En 1996, ano da súa morte, saíu á luz Poemas para unha Loia, que recolle obras da época madrileña, publicadas na revista Loia, e que inclúe o ensaio Modesta proposición para renunciar a facer xirar a roda hidráulica dunha cíclica historia universal dá infamia, publicado no nº 27 de Luzes de Galiza.
Respecto das causas da morte de Pereiro, a pesar de padecer sida, foron un cúmulo de enfermidades que terminaron cunha insuficiencia hepática. Oficialmente e de acordo cunha sentenza da Audiencia Provincial de Lugo, tras un preito para que o Estado pagase o enterro, o motivo da súa morte foi unha intoxicación por aceite de colza desnaturalizado
Obra:
- Poemas 1981/1991 (1992)
- Poesía última de amor e enfermidade (1995)
- Poemas para unha Loia (1997)
- Conversa ultramarina (2010)
- Náufragos do Paradiso (2011)
- Antoloxía (2011)
- Modesta proposición e outros ensaios (2011)
- Obra poética completa (2011)
- Obra completa (edición bilingüe) (2011)
asía, a psicomotricidade, o mundo afectivo e as relacións sociais, e ó mesmo tempo permitir ós adultos achegarse ós nenos, reir e desfrutar das cancións da súa infancia